Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Για την εκκένωση της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ από αστυνομικές δυνάμεις

Η αυξανόμενη αστυνομική παρουσία των τελευταίων ημερών στο χώρο του προαυλίου της πρυτανείας, που αποτελούσε ήδη καταπάτηση του πανεπιστημιακού χώρου έφτασε στο αποκορύφωμά της σήμερα το πρωί μετά τις νέες εξελίξεις με την εκκένωση της πρυτανείας του ΕΚΠΑ από δυνάμεις της αστυνομίας και της πυροσβεστικής, οδηγώντας στην πρώτη ολοκληρωτική άρση ασύλου. Η πρυτανεία του ΕΚΠΑ βρισκόταν υπό κατάληψη από άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου με κεντρικό αίτημα την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ.

Θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός αυτό ειδικά σε μια περίοδο που γίνεται προσπάθεια να σπάσει το προηγούμενο καθεστώς έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε από τις κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων και που προσπαθούσε να καταστήσει την καταστολή και τον αυταρχισμό καθημερινότητα για το πανεπιστήμιο. Ειδικά, σήμερα ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου καθώς και των τροπολογιών το σύνολο των οποίων ανταποκρίνονταν στα αιτήματα τόσο της απεργίας πείνας όσο και του κινήματος αλληλεγγύης θεωρούμε ότι η επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων ήταν ακατανόητη. Κρίνεται μάλιστα ιδιαιτέρως προβληματικό το ότι το γεγονός αυτό συμπίπτει με την επαναφορά στο δημόσιο διάλογο του στόχου για νομοθετική επανακατοχύρωση του ακαδημαϊκού ασύλου, μετά την νομοθετική του κατάργηση από το Ν. Διαμαντοπούλου ο οποίος, ωστόσο, έμεινε απονομιμοποιημένος στα μάτια της φοιτητικής κοινότητας μέσα από τις αλλεπάλληλες καταγγελτικές προς αυτόν αποφάσεις των συλλογικών οργάνων των φοιτητικών συλλόγων. Μόλις χθες Πέμπτη 16/4 ήρθε στη δημοσιότητα το νέο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας που προβλέπει μεταξύ άλλων την αναγνώριση του ακαδημαϊκού ασύλου ως απαραίτητου συμπληρώματος της προστασίας του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία επιτρέποντας, με τον τρόπο αυτό να συμπεριλαμβάνονται στην προστατευτική του ισχύ όχι μόνο οι φοιτητικοί αλλά εν γένει οι κοινωνικοί αγώνες. Θεωρούμε, λοιπόν, την επιλογή άρσης του ασύλου, ως μια μεγάλη υποχώρηση εκ μέρους της κυβέρνησης στις πιέσεις μιας συντηρητικής αφήγησης που αναπαράχθηκε στο έπακρον από τα κανάλια της διαπλοκής και την ακροδεξιά αντιπολίτευση όλων των αποχρώσεων καθώς και πως οι πολιτικές ευθύνες χαρακτηρίζουν και την πολιτική ηγεσία και τον ίδιο τον υφυπουργό του υπουργείου Προ.Πο Πανούση.

Ως πολιτική συλλογικότητα που παρεμβαίνει στους φοιτητικούς συλλόγους θεωρούμε πως τα ζητήματα που ανακύπτουν στο εσωτερικό και τους χώρους του πανεπιστημίου δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιλύονται με όρους καταστολής αλλά από την ίδια την πανεπιστημιακή κοινότητα. Αυτό, ωστόσο, σημαίνει πως πρέπει να επανεξετάσουμε με σοβαρότητα το πώς οι σύλλογοι θα έχουν πράγματι τον έλεγχο του ασύλου με την έννοια της με δημοκρατικούς όρους οργάνωσης ή/και στήριξης των αγώνων που δίνονται εντός του, είτε φοιτητικών είτε ευρύτερα κοινωνικών παρόλο που δεν καταφέραμε να προασπίσουμε την ουσία του ασύλου είτε απέναντι σε όσους την υποβάθμισαν με τις πρακτικές τους είτε πολύ περισσότερο απέναντι στις δυνάμεις καταστολής. Κάτι τέτοιο, όμως, προϋποθέτει το να ανοίξει η συζήτηση για τις δομές οργάνωσης και εκπροσώπησης του φοιτητικού κινήματος ώστε να μπορούμε να εμποδίζουμε στην πράξη οποιαδήποτε σκέψη για άρση του ασύλου.

Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Ανακοίνωση Πανελλαδικού Συντονιστικού Αριστερής Ενότητας σχετικά με την απόφαση του ΣτΕ περί ακύρωσης των μετεγγραφών.

Χθές, 7/4/2015, δημοσιεύθηκε η απόφαση του ΣτΕ στην προσφυγή της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ, της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΑΠΘ και μιας λίστας 115 μελών ΔΕΠ με την οποία το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο κρίνει στην ουσία αντισυνταγματικό τον νόμο 4264/2014, ακυρώνοντας έτσι τη δυνατότητα μετεγγραφής για πάρα πολλές κοινωνικές κατηγορίες. Μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή κίνηση, πρέπει να τονίσουμε τα εξής σημεία.
Κατ’αρχήν, πρέπει να τονίσουμε ότι ο νόμος αυτός, παρά το κοινωνικά θετικό πρόσημό του, πέρασε προεκλογικά από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σε μια προσπάθεια επηρεασμού συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Παράλληλα, με μια σειρά αποφάσεών του όλο το προηγούμενο διάστημα, το ΣτΕ έχει αποδείξει τη σκληρά συντηρητική και συστημική τοποθέτησή του απέναντι σε καίρια κοινωνικά αιτήματα. Αποφάσεις όπως αυτή για την ΕΡΤ, τις Σκουριές και άλλες αποδεικνύουν την πάγια άρνησή του να παρέχει ουσιαστική έννομη προστασία σε όποια διεκδίκηση και όποιο δικαίωμα προέρχεται απ’ τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Άρα, συνδυάζοντας τα δύο παραπάνω στοιχεία, μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πώς με αυτή την απόφαση του το ΣτΕ έρχεται να εξυπηρετήσει τον πολιτικό σχεδιασμό της ΝΔ, δημιουργώντας απ’ το πουθενά ένα μεγάλο πρόβλημα τόσο στις κοινωνικές κατηγορίες που ο 4264/2014 κάλυπτε όσο και σε κεντρικοπολιτικό επίπεδο.
Ένα δεύτερο σημείο στο οποίο πρέπει να σταθούμε, είναι το περιεχόμενο της εν λόγω απόφασης. Συγκεκριμένα, η ερμηνεία του άρθρου 16 του Συντάγματος στην οποία προβαίνει η Ολομέλεια του ΣτΕ καταλήγει στη διατύπωση δύο πάρα πολύ συγκεκριμένων αξόνων* που στην πραγματικότητα ξαναγράφουν το άρθρο, δεν δικαιολογούνται από κανενός είδους μεθοδολογικό εργαλείο ανάλυσης ενός νόμου, ξεπερνώντας έτσι στην ουσία τα άκρα όρια της διακριτικής του ευχέρειας. Το δε αιτιολογικό των προσφυγόντων- ο ισχυρισμός δηλαδή ότι οι υλικοτεχνικές δομές των Σχολών δεν επαρκούν για την ικανοποίηση όλων των φοιτητών υπό μετεγγραφή με τους αρχικούς όρους- όχι μόνο δεν ευσταθεί αλλά και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποκόπτει τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα απ’ την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Σημαντικότερη όμως είναι η αρνητική επίδραση που έχει αυτή η απόφαση σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο. Αυτό που ουσιαστικά κάνει είναι να επιτίθεται στις πραγματικές ανάγκες χιλιάδων οικογενειών που στο πλαίσιο της οξυμένης οικονομικής κρίσης, και όντας τρίτεκνες, πολύτεκνες κτλ, δεν μπορούν να υποστηρίξουν τις σπουδές των παιδιών τους μακριά από την οικογενειακή εστία. Ειδικότερα, στο χρονικό σημείο στο οποίο λαμβάνεται, ακυρώνει τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό πολλών φοιτητών αλλά και μαθητών, καθώς εμμέσως πλην σαφώς εκβιάζει τους τελευταίους να επιλέξουν όχι μόνο τμήμα αλλά ακόμα και αντικείμενο σπουδών με βασικό κριτήριο την εγγύτητα στον τόπο κατοικίας. Ως Αριστερή Ενότητα έχουμε βρεθεί και θα βρισκόμαστε ενάντια σε κάθε μέτρο που βάζει ταξικούς/οικονομικούς περιορισμούς στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θεωρούμε ότι οι Φοιτητικοί Σύλλογοι ανά την επικράτεια αλλά και η ακαδημαϊκή κοινότητα ως σύνολο πρέπει να αντιτεθεί δυναμικά στην εφαρμογή της συγκεκριμένης απόφασης.
Στόχος μας είναι να το επόμενο διάστημα να μπλοκαριστούν στην πράξη τυχόν αντίστοιχες προσπάθειες προσφυγής κατά των μετεγγραφών από άλλα τμήματα ή ιδρύματα. Επιπλέον ως μακροπρόθεσμο στόχο έχουμε την αναβάθμιση και ενίσχυση ποιοτικά και ποσοτικά της φοιτητικής μέριμνας για όλους τους φοιτητές- σπουδαστές ανά την επικράτεια ώστε να μην μπαίνουν πραγματικά ταξικοί φραγμοί στο δικαίωμα του καθενός και της καθεμιάς να σπουδάσει σε όποια πόλη της επικράτειας επιθυμεί.
Συγκεκριμένα, η επιστροφή στις Σχολές μετά τις πασχαλινές διακοπές πρέπει να συνοδευτεί από ένα κύμα Γενικών Συνελεύσεων και κινητοποιήσεων εντός των Συλλόγων το οποίο θα στοχεύει όχι μόνο στην νομοθετική επαναβεβαίωση του ευνοϊκού καθεστώτος που εισήγαγε ο 4264/2014 και την διεύρυνση των κριτηρίων του αλλά και στην μη εφαρμογή της απόφασης στην πράξη.

*(«χάριν προστασίας της εύρυθμης λειτουργίας και σεβασμού της πλήρους αυτοδιοικήσεως των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, το άρθρο 16 του Συντάγματος επιβάλλει στον νομοθέτη κατά τη θέσπιση των διατάξεων περί μετεγγραφών:
α) να προβλέπει ανώτατο όριο για τις καθ’ έκαστο ακαδημαϊκό έτος επιτρεπόμενες μετεγγραφές, το οποίο ευλόγως δεν δύναται να υπερβαίνει -συνολικά για τα εξάμηνα σπουδών- ποσοστό 10% επί των κατά το ίδιο ακαδημαϊκό έτος εισαγομένων σε κάθε Σχολή ή Τμήμα υποδοχής και
β) να καθιστά τα όργανα των Σχολών και των Τμημάτων υποδοχής αποφασιστικώς αρμόδια για να εκτιμούν, με ειδικώς αιτιολογημένη κρίση και χωρίς υποχρέωση εξαντλήσεως του ως άνω ορίου, αν και σε ποιο βαθμό επιτρέπουν οι λειτουργικές δυνατότητες τους τη διενέργεια μετεγγραφών κατά το συγκεκριμένο ακαδημαϊκό έτος και ακολούθως να αποφασίζουν επί των σχετικών αιτήσεων των ενδιαφερομένων συνεκτιμώντας και την επίδοση εκάστου εξ αυτών στις σπουδές του».)